[ «خود عَدوّت اوست قندش مىدهى!»]
627-
«توهم از بيرون بَدى با ديگران
و اندرون خوش گشته با نفس گران
خود عدوت اوست قندش مىدهى
و از برون تهمت به هر كس مىنهى
مستفاد از مضمون حديثى است كه در ذيل شماره (65) نقل نموديم.
[ص 123 احاديث مثنوى]
[ «هر كه او عاقل بود او جان ماست»]
628-
«گفت پيغمبر كه احمق هر كه هست
او عدوّ ما و غول رهزن است
هر كه او عاقل بود او جان ماست
رَوح او و ريح او ريحان ماست
اشاره است به اين جمله:
الَاحمَقُ عَدُوِّي وَ العَاقلُ صَديقى[1].
المنهج القوى، ج 3، ص 271 كه به گفته يوسف بن احمد مولوى حديث است.
و از حضرت رضا- سلام اللّه عليه- روايت كردهاند:
صَديقُ كُلِّ امرءٍ عَقلُهُ وَ عَدُوُّهُ جَهلُهُ[2].
اصول كافى، كتاب العقل و الجهل و اين روايت را ماوردى در ادب الدنيا والدين با تعبير: وَ قَالَ بَعضُ الادَبَاءُ- نقل كرده است. منهاج اليقين فى شرح ادب الدنيا والدين، چاپ اسلامبول، ص 9 [ص 123 احاديث مثنوى]
[1] - احمق دشمن من و عاقل دوست من است.
[2] - دوست هر كس عقل اوست. همان طورى كه دشمن هر كس جهل اوست.