زنش گفت: سبحان اللَّه! حال كه ما پولدار شديم نيمى از ثروتمان رفت، طولى نكشيد كه فقیر بازگشت و در را زد، مرد عابد گفت: بفرمائيد، فقیر وارد شد و كيسه را بجاى خود گذارد و گفت: «كُلْ هَنِيئاً مَرِيئاً إِنَّمَا أَنَا مَلَكٌ مِنْ مَلَائِكَةِ رَبِّكَ إِنَّمَا أَرَادَ رَبُّكَ أَنْ يَبْلُوَكَ فَوَجَدَكَ شَاكِراً ثُمَّ ذَهَبَ» بخور (و از آن استفاده كن) نوش جان و گوارايت باد، كه به‌راستی من فرشته‌اى از فرشتگان پروردگار تو بودم و پروردگارت خواست تا تو را بيازمايد و تو را مرد سپاسگزارى يافت. (اين را گفت) و از نزد عابد رفت‌.[1]

تشکر از واسطه ی نعمت

رسول خدا6: روز قیامت بنده‌ای را می‌آورند و در پیشگاه عدل پروردگار قرار می‌دهند، خداوند امر می‌کند او را به‌طرف دوزخ ببرند. آن مرد می‌گوید خدایا، امر می‌کنی که مرا به دوزخ ببرند؟ من قرآن تلاوت می‌کردم، خداوند می‌فرماید: «أَيْ عَبْدِي إِنِّي أَنْعَمْتُ عَلَيْكَ فَلَمْ تَشْكُرْ نِعْمَتِي» من به تو نعمت دادم ولی تو شکر آن را به جا نیاوردی. او می‌گوید خدایا، تو نعمت عطا کردی و من هم شکر نمودم و او همچنین نعمت‌ها و شکر خود را برمی‌شمرد. خداوند هم در پاسخ او می‌فرماید: تو راست می‌گوید «إِنِّي قَدْ آلَيْتُ عَلَى نَفْسِي أَنْ لَا أَقْبَلَ شُكْرَ عَبْدٍ لِنِعْمَةٍ أَنْعَمْتُهَا عَلَيْهِ حَتَّى يَشْكُرَ مَنْ سَاقَهَا مِنْ خَلْقِي إِلَيْهِ» ولی شکر آن‌کسی را که نعمت من توسط او به شما رسید ادا نکردی و من با خود عهد کرده‌ام. شکر کسانی را که از واسطه‌ی نعمت شکر نکنند نپذیرم.[2]

[1]. کافی، ج 8، ص 386.

[2]. امالی (طوسی) مجلس 16.