اگر شکر کنید

قرآن مجید[1] می‌فرماید: لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي‌ لَشَديد[2]؛ اگر شکرگزاری کنید(نعمت را) بر شما خواهم افزود و اگر کفران کنید مجازاتم شدید است». در جمله اول «لَأَزيدَنَّكُمْ» خداوند وعده افزایش نعمت را با تأکید نسبت به سپاسگزار نعمت بیان می‌کند و در جمله دوم «إِنَّ عَذابي‌ لَشَديد» وعده عذاب برای کفران نعمت می‌فرماید: «عذاب من شدید است» و نمی‌فرماید شمارا عذاب می‌کنم؛ و این اشاره به لطف و رحمت بی‌پایان پروردگار است.

در هر نَفَس شکری

حضرت صادق 7: فِي‌ كُلِ‌ نَفَسٍ‌ مِنْ‌ أَنْفَاسِكَ‌ شُكْرٌ لَازِمٌ لَكَ بَلْ أَلْفٌ وَ أَكْثَرُ ؛

برای تو در هر نفسى از نفس‌هایت تشكرى لازم است بلكه هزار شكر يا بيشتر است.

كمترين حد شكر این است كه نعمت را از طرف خدا ديده و علتى را كه موردعلاقه قلب و جالب‌توجه باشد براى نعمت نتراشد و تنها علت و سبب نعمت را خدا دانسته و به آنچه او عطا مى‌كند راضى باشد و به‌وسیله نعمت‌هاى او معصيت و مخالفت اوامر و نواهى او نكند. پس درهرحال و در همه‌وقت بنده شكرگزار خدا باش، تا خداى خود را در هر مورد پروردگار بخشاينده و مهربان بينى؛

[1]. در قرآن کریم آیاتی در مورد شکر بیان‌شده است ا ز جمله: نمل/40. لقمان/12. هود/9 و 10. نحل/112.

[2]. ابراهیم/7.