کسی که قلبا شکر نعمت کند پیش از آن‌که به زبان شکر گوید، لیاقت خود را برای افزون شدن نعمت ثابت کرده است.[1]

خورنده شاکر

رسول خدا6:

الطَّاعِمُ‌ الشَّاكِرُ ؛کسی که غذا بخورد و شکر نعمت خدا را به‌جا آورد، پاداش روزه‌داری را دارد که برای خدا روزه گرفته است و الْمُعَافَى الشَّاكِرُ؛ شخص تندرستی که شکر خدا را به‌جا می‌آورد اجر بیماری را دارد که در برابر بیماری صبر و شکیبایی دارد

الْغَنِيُّ الشَّاكِرُ ؛ و دارنده‌ای که شکر نعمت را به‌جا می‌آورد، اجر محروم قناعت‌پیشه شکیبا را دارد.[2]

تشکر و جلب محبت

امام علی 7: شُكْرُكَ‌ لِلسَّاخِطِ عَلَيْكَ يُوجِبُ لَكَ مِنْهُ صَلَاحاً وَ تَعَطُّفا؛

کسی که از تو خشمگین است تشکر تو نظر او را تغییر می‌دهد و با تو مهربانش می‌کند.[3]

قطع زنجیره نیکی

امام صادق 7: خدا لعنت کند راهزنان نیکوکاری را. از حضرت پرسیدند: راهزنان نیکوکاری چه کسانی هستند؟ فرمود: «الرَّجُلُ يُصْنَعُ إِلَيْهِ الْمَعْرُوفُ

[1]. تصنیف غررالحکم ودررالکلم، ح 8480.

[2]. قُرب الاسناد، ص 74.

[3]. تصنیف غررالحکم ودررالکلم، ح 6798.