معنای استدراج

امام حسین 7: الِاسْتِدْرَاجُ‌ مِنَ‌ اللَّهِ‌ سُبْحَانَهُ لِعَبْدِهِ أَنْ يُسْبِغَ عَلَيْهِ النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ الشُّكْر[1]؛

استدراج در نعمت و غافلگیر کردن خداوندی این است که به بنده‌اش نعمت فراوان می‌دهد و توفیق شکرگزاری را از او سلب می‌کند( ناگهان به زمین می‌خورد و همه‌چیز را از دست می‌دهد).[2]

به پایین دست نگاه کن

امام صادق7: مبادا به آنچه در دست اهل دنیا می‌بینید چشم بدوزید که هر کس چنین کند اندوهش طولانی می‌شود و هرگز خشمش آرام نمی‌گیرد و نعمت خدا در نظرش کوچک می‌شود و کم شکر می‌گزارد، به فرودستان نگاه کن تا شاکر نعمت‌های خدا باشی و مستحق افزایش جُود او شوی.[3]

لیاقت نعمت

امام علی 7: مَنْ‌ شَكَرَ النِّعَمَ‌ بِجَنَانِهِ‌ اسْتَحَقَّ الْمَزِيدَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَظْهَرَ عَلَى لِسَانِهِ؛

[1]. تحف العقول، ص 246.

[2]. در فارسی حمد معادل: ستایش؛ و شکر معادل: سپاس است. شکر بر مقتضای نعمت متکی است و حمد بر مقتضای حکمت.

[3]. مُستدرک الوسائل،.