بزرگ به نظر مى‌رسد؛ در حالى كه اندازه آنها همسان است.[1]

ليكن به ظن غالب، همه يا بيشتر اين روايات، افسانه‌هاى اسرائيلى است كه با اسنادى جعلى وارد حوزه تفسير و حديث شده است.

ديدگاه مؤلّف درباره «مثلهنّ»

در قرآن تصريح نشده است كه هفت كره زمين وجود دارد و حتّى اشاره‌اى در اين باره نداريم، جز در آيه مورد بحث كه موهم همانندى عددى آسمانها و زمين است، امّا واژه «ارض» به صورت مفرد، در كنار «سماوات» كه جمع است، در قرآن تكرار شده است و احتمال همانندى عددى را نيز از ميان مى‌برد.

«الْحَمْدُ لِلَّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...»[2]؛ سپاس خداى را كه پديد آورنده آسمانها و زمين است ....

«إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا ...»[3]؛ همانا خداوند آسمانها و زمين را نگاه مى‌دارد تا نيفتد ....

«لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْ‌ءَ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...»[4]؛ خدايى كه نهان را از آسمانها و زمين بيرون مى‌آورد ....

«أَ لَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ ...»[5]؛ آيا ندانسته‌ايد كه خدا آنچه را كه در آسمانها و زمين است، مسخّر شما ساخته است؟ ....

«وَ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ»[6]؛ و هركه در آسمانها و زمين است، از آنِ اوست؛ همه او را گردن نهاده‌اند ....

«وَ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ»[7]؛ و روزى كه در صور دميده شود، پس هركه در آسمانها و هركه در زمين است، به هراس افتد ....

«لَهُ مَقالِيدُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»[8]؛ كليدهاى آسمان و زمين از آنِ اوست ....

[1] . بحارالانوار، 55/ 90- 91.

[2] . فاطر/ 1.

[3] . فاطر/ 41.

[4] . نمل/ 25.

[5] . لقمان/ 20.

[6] . روم/ 26.

[7] . نمل/ 87.

[8] . زمر/ 63.