يعنى
او را گرامى بدار و وى را ناگزير به واسطه كردن ديگرى نزد تو مساز؛ بايد حرمت خود
او نزد تو شفاعتش كند و نه ديگرى.
كلينى
نيز چنين روايت كرده است:
چشم
او را با پوشش خود، بپوش و او را در كنف حجاب خود بگير و او را به فكر شفاعت
خواستن از ديگران مينداز.[2]
نيز
كلينى از امام صادق عليه السلام درباره يكى از حقوق زن بر شوهر نقل مىكند كه
فرمود: «اگر نادانى كرد، بر او ببخشد» و افزود: «زنى نزد امام باقر عليه السلام
بود كه ايشان را مىآزرد و حضرت بر او مىبخشيد.»[3]
در
وصيت اميرمؤمنان عليه السلام به فرزندش، محمد حنفيه، مانند وصيت به امام حسن عليه
السلام آمده است؛ با اين افزونى: «با او در هر حال، مدارا كن و خوشرفتار باش تا
زندگىات نيكو گردد.»[4]
امام
صادق عليه السلام نيز يونس بن عمار را به احسان به همسرش سفارش كرد. او پرسيد:
«احسان چيست؟» فرمود: «خطايش را ببخش.»[5]
نيز
در حديثى آمده است: «ضعف ايشان را با سكوت درمان كنيد»[6]
و در نقل ديگرى: «بپوشانيد.»[7]
نيز
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:
جبرئيل
همواره درباره زن به من سفارش مىكرد؛ به گونهاى كه گمان