دام‌هاى دام گستران و خنثى‌ساز نقشه‌هاى پليد ايشان است.[1]

تأثيرگذارى چشم زخم‌

[چنان كه گذشت،] جهت دوم در بحث چشم زخم، اصل موضوع چشم زخم و ميزان تأثير منفى آن در جان‌ها و اموال است. در محيطهاى اوليه و حتى متمدن، ترس از اين موضوع رايج است و اين، خود، نوعى پذيرش حقيقت داشتن آن به شمار مى‌رود. چه بسا، آنها دليل چشم زخم را به مسائل طبيعى، مانند روح شخص چشم زننده، برگردانند؛ براى نمونه گفته‌اند: تأثير چشم زخم به دليل تشعشع امواج چشم شخص است كه بر اثر كنش ويژه‌اى، درون او پديد مى‌آيد. در بيشتر موارد نيز به دليل حسادت ناروا و گاه نيز ناخودآگاه و ناگهانى است. اين پديده‌اى شگرف است كه شدت و ضعف آن، در افراد، مختلف است. اين تشعشعات سمى شبيه امواج الكتريسته است كه در شخصى كه دچار برق گرفتگى مى‌شود، تأثير آنى دارد.

نيز اين تشعشعات، طبيعى و عادى است؛ هر چند علت اصلى، ابعاد و ويژگى‌هاى آن ناشناخته باشد. مقابله با آن نيز جز با دعا و صدقه و توكل بر خدا، ممكن نيست.

ابن سينا مى‌گويد:

بعضى از نفوس، تأثيرهاى خارجى دارند كه اين تأثيرها برآمده از روح آنهاست؛ همانند تأثيرهاى وابسته به جسم.[2] جاحظ مى‌گويد:

مى‌توان پذيرفت كه از چشم شخصى كه به چيزى خوشايند مى‌نگرد، ذرات ريز و لطيف متصل به چشم، جدا شود و بر آن چيز تأثير بگذارد. اين از خواص چشم است؛ مانند خواص چيزهاى ديگر.[3]

[1] . بنگريدبه: تفسير مراغى، ج 30، ص 268 و 269 وتفسير جزء عمّ، شيخ محمد عبده، ص 183 و 184.

[2] . نمط آخر كتاب اشارات، به نقل از پاورقى مجمع البيان، ج 5، ص 249.

[3] . مجمع البيان، ج 5، ص 249. شايد ايشان اين مطالب را از سيد رضى در كتاب المجازات النبويه، ص 369 گرفته باشد؛ با اندك تغييرى كه اشاره خواهد شد.