سپس «بدر الدين زركشى» مى‌گويد: بهترين و بالاترين و برترين آنها همان متوازى است‌[1].

1- متوازى:

«متوازى» آن است كه: «2» فاصله و يا بيشتر از يك كلام در وزن و در حروف سجع، با هم توافق داشته باشند؛ مانند قول خداوند تبارك و تعالى: فِيها سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ و وَ أَكْوابٌ مَوْضُوعَةٌ[2].

و مانند قول خداى متعال: وَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ رَسُولًا إِلى‌ بَنِي إِسْرائِيلَ‌[3].

2- مطرّف:

«مطرّف» آن است كه: فقط تنها فواصل در حروف سجع با هم موافق و مماثل باشند نه در وزن؛ مانند قول خداوند متعال: ما لَكُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً* وَ قَدْ خَلَقَكُمْ أَطْواراً[4].

3- متوازن:

«متوازن» آن است كه: فقط در وزن، فواصل با هم موافق و مماثل باشند، نه در حروف سجع؛ مانند قول خداى منّان: وَ نَمارِقُ مَصْفُوفَةٌ وَ زَرابِيُّ مَبْثُوثَةٌ[5].

- وَ آتَيْناهُمَا الْكِتابَ الْمُسْتَبِينَ* وَ هَدَيْناهُمَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ‌[6].

[1] البرهان فى علوم القرآن، تأليف بدر الدين زركشى، ج 1، ص 75.

[2] غاشيه: 14.

[3] آل عمران: 48- 49.

[4] نوح: 13.

[5] غاشيه: 16. و مانند: يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَراشِ الْمَبْثُوثِ* وَ تَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ.

[6] صافات: 118.