و در جاى ديگر مى‌فرمايد:

وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ‌[1].

تناسب تمام آيات يك سوره با اهداف و اغراض كلّى آن‌

از جمله مسائل بسيار شگفت‌انگيز در مورد سوره‌هاى قرآن كريم- كه لازم است توجه كامل بدان گردد- همان تفاوتهاى موجود بين سوره‌ها از جهت كميّت و كيفيّت آيات آنها مى‌باشد، چنانچه مثلا تعداد هفت سوره، بسيار طولانى و چند سوره، صدتايى و تعدادى از سوره‌ها، كمتر از صد آيه دارد. و تعدادى هم آيات آنها محدود به بيش از سه آيه و كمتر از پنجاه آيه است‌[2].

اين سوره‌ها با همه اختلافى كه از جهت كميّت و كيفيّت آيات با هم دارند، يقينا بر اساس حكمت بالغه پروردگار حكيم است كه اقتضاى چنين تفاوتها و اختلافهاى معنوى و كمّى را در بين آنها نموده است؛ زيرا قرآن كريم، از صنع خداوند حكيم است و تمام افعال و كارهاى حكيم مطلق، قطعا اسرار حكيمانه دارد.

[1] يعنى: و شما مؤمنان مانند آنها نباشيد كه بكلى خدا را فراموش كردند، خدا هم نفوس آنها را از يادشان برد، آنان به حقيقت بدكاران عالمند.( حشر: 19).

[2] دسته اول به نام« السبع الطوال» و دسته دوم به نام« مئين» و دسته سوم به نام« مثانى» و دسته چهارم به نام« مفصلات» ناميده شده‌اند.