«پس
دنباله و نسل ستمگران قطع گرديد و حمد و سپاس تنها از آن پروردگار عالميان است».
و
آغاز و ابتداى سوره حديد كه با تسبيح شروع شده است. مناسب با آخرين آيه سوره
مباركه «واقعه» است كه در ضمن آن، امر به تسبيح و تنزيه اسم پروردگار با عظمت شده
است[2].
همچنين
مانند سوره مباركه «بقره» كه با ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ[3]
آغاز گشته كه اشاره به آيه اهْدِنَا الصِّراطَ
الْمُسْتَقِيمَ در سوره حمد فرموده؛ زيرا همينكه خواستار هدايت از درگاه ربوبى
شدند، در جواب آنان فرمود: ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ
....
و
در مورد ارتباط سوره مباركه «فيل» و سوره «قريش» خوب تأمل و تدبر بنما كه از شدت
تناسب و ارتباط ميان آنها «اخفش» ادعا نموده كه اين دو «سوره» از جهت شدت اتّصال
همانند اتّصال اركان آيه فَالْتَقَطَهُ آلُ فِرْعَوْنَ
لِيَكُونَ لَهُمْ عَدُوًّا وَ حَزَناً[4]
نسبت به يكديگر است.
و
از لطايف و شگفتيهاى سوره «كوثر» آن است كه مثل اينكه معادل و همكفو سوره «ماعون»
كه پيش از آن واقع شده است، مىباشد؛ زيرا در سوره
[1] انعام: 45: در اين آيه، تناسب كامل ما بين« حمد» و
قطع نسل ظالمان و ستمگران، مشخص است.
[2] اشاره به فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ كه
نقطه پايانى سوره« واقعه» و سبّح للّه ما في السّموت و الارض كه آغاز سوره حديد
است، مىباشد.