استدلال كرد و چهار نفر كه نزد ما از خوبان بودند و مورد تهمت نبودند او را تصديق كرده و برايش شهادت دادند كه عبارت بودند از: ابو عبيدة، سالم، عمر، معاذ. و ما گمان كرديم آنان راست مى‌گويند.

صحيفه ملعونه و معاهده در كعبه‌

(سليم مى‌گويد: افرادى كه با آنان ملاقات كردم همچنين گفتند:) وقتى على عليه السّلام بيعت نمود به ما خبر داد كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله چه مطالبى گفته و خبر داده است كه اين پنج نفر در بين خود مكتوبى نوشته‌اند و در آن با يك ديگر عهد بسته‌اند و در كنار كعبه هم پيمان شده‌اند كه «اگر محمد از دنيا برود يا كشته شود بر عليه على قيام كنند و خلافت را از او سلب كنند». امير المؤمنين عليه السّلام چهار نفر را كه سلمان و ابو ذر و مقداد و زبير بودند شاهد گرفت، و آنان هم گواهى دادند، و اين بعد از آن بود كه بيعت لعنت شده و گمراه‌كننده ابو بكر بر گردن ما قرار گرفته بود. و ما دانستيم كه على عليه السّلام از قول پيامبر صلى اللَّه عليه و آله مطلب باطلى نقل نمى‌كند كه نيكان از اصحاب محمد صلى اللَّه عليه و آله به آن شهادت دهند.

پشيمانى صحابه از كوتاهى در حق امير المؤمنين عليه السّلام‌

سليم مى‌گويد: اكثر كسانى كه اين سخن را گفتند، اضافه كردند كه: ما بعد از آن در مسأله خلافت فكر كرديم و سخن پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را به ياد آورديم كه در حضور ما فرمود:

«خداوند چهار نفر از اصحابم را دوست دارد و مرا دستور به محبت آنان داده است و بهشت مشتاق ايشان است». پرسيديم: يا رسول اللَّه، اينان كيانند؟ فرمود: «برادرم و وزيرم و وارثم و خليفه‌ام در امّتم و صاحب اختيار هر مؤمنى بعد از من على بن ابى طالب است و سلمان فارسى و ابو ذر و مقداد بن اسود»[1].

بعد گفتند: ما از آنچه (در حق على عليه السّلام) مرتكب‌شده‌ايم و كارهايى كه انجام داده‌ايم به درگاه خداوند استغفار مى‌كنيم و توبه مى‌نماييم.

[1]« الف» خ ل: پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود:« على از آنهاست» و سپس سكوت كرد و بعد فرمود: بدانيد كه على از آنهاست و ابو ذر و سلمان و مقداد.