و رسولش است. خداوند اين دستور را به من داده و من به شما دستور دادم.

سليم مى‌گويد: عرض كردم: اى ابو الحسن، و تو اى سلمان و تو اى مقداد، آيا گفتار ابو ذر را تأييد مى‌كنيد؟ گفتند: آرى، راست مى‌گويد. گفتم: چهار نفر عادل‌اند كه اگر فقط يكى از آنان برايم نقل مى‌كرد در صدق و راستى او شك نمى‌كردم، ولى چهار نفر شما در نفس من و براى بصيرتم محكم‌تر است.

گفتم: اصلحك اللَّه، آيا نام هشتاد نفر از عرب و غير عرب را ذكر مى‌كنيد؟ سلمان نام يك يك آنها را ذكر كرد. امير المؤمنين عليه السّلام و ابو ذر و مقداد گفتند: «سلمان راست مى‌گويد».

رحمت خدا و مغفرتش بر او و بر آنان باد.

از جمله كسانى كه سلمان نام برد: ابو بكر، عمر، ابو عبيده، معاذ، سالم، پنج نفر اصحاب شورى‌[1]، عمار بن ياسر، سعد بن عبادة و بقيّه اصحاب عقبه‌[2] و ابىّ بن كعب و ابو ذر و مقداد، و عده ديگرى كه اكثرشان و قسمت اعظمشان از اهل بدر بودند و اكثر آنها از انصار بودند. در ميان ايشان ابو الهيثم بن تيّهان، خالد بن وليد، ابو ايّوب، اسيد بن حضير و بشير بن سعيد بودند.

چگونه مردم به فتنه ابو بكر و عمر مبتلا شدند

سليم مى‌گويد: گمان مى‌كنم با همه اين افراد ملاقات كردم و از فرد فرد آنان در تنهايى و خلوت در اين مورد سؤال كردم. بعضى از آنان سكوت كردند و پاسخى ندادند و حقيقت را كتمان كردند. بعضى از آنان هم آن را نقل كردند و گفتند: فتنه‌اى به ما برخورد كه قلبها و گوشها و چشمهاى ما را گرفت! و آن هنگامى بود كه ابو بكر ادعا كرد از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شنيده است كه بعد از آن فرموده: «ما اهل بيتى هستيم كه خداوند ما را گرامى داشته و آخرت را براى ما بر دنيا ترجيح داده و خداوند نمى‌گذارد نبوت و خلافت براى ما اهل بيت جمع شود»! هنگامى كه على عليه السّلام را براى بيعت آورده بودند به اين مطلب‌

[1] اصحاب شورى بجز امير المؤمنين عليه السّلام عبارتند از: عثمان، طلحه، زبير، عبد الرحمن بن عوف، سعد بن ابى وقاص.

[2] در باره اصحاب عقبه به پاورقى 10 از حديث 20 در ص 395 همين كتاب مراجعه شود.