سپس نتيجه گرفته‌اند كه: چون خداوند حكيم است، براى جلوگيرى از نقض غرض در زمان غيبت، بايد كسى را در رأس امور قرار دهد تا احكام اجتماعى، سياسى، نظامى و ... را براساس دستور خداوند اجرا كند.

3- 2- 3- 3. دلايل نقل محض‌

در مورد ضرورت تشكيل حكومت در زمان غيبت، دلايل نقلى نيز وارد شده است كه اختصارا به چند نمونه اشاره مى‌شود:

الف) امام رضا عليه السّلام مى‌فرمايد

... اگر سؤال شود كه چرا خداوند افرادى را به عنوان اولى الامر گمارده و اطاعت از آنان را واجب شمرده است، جواب مى‌دهيم كه اين امر دلايل فراوانى مى‌تواند داشته باشد، از جمله اين‌كه: وقتى محدوده خاصّى در عملكرد انسان‌ها قرار داده شده است و براى فرو نرفتن در فساد، نبايد از آن حدّ تجاوز كنند، اين امر محقّق نمى‌شود، مگر با گماردن شخص امينى كه مردم را از تجاوز و ورود به آن‌چه به ضرر آن‌هاست باز دارد؛ چرا كه اگر اين چنين نباشد، ممكن است بعضى از افراد براى جلب منفعت خود، به ضرر ديگران عمل كنند.

بنابراين، خداوند قيّمى را براى دفع فساد و اجرا و اقامه احكام و حدود بر آن‌ها قرار داده است.

از جمله دلايل ديگر اين است كه هيچ قوم و قبيله‌اى يافت نمى‌شوند كه باقى مانده باشند، مگر اين‌كه قيّم و رئيسى در امور