مى‌باشد. پس جهان‌شمولى به معناى صدق هميشگى و همه‌جايى قضايايى است كه در يك جهان‌بينى يا نظام عرضه مى‌شود، آن هم از ديدگاه كسى به آن جهان‌بينى و نظام معتقد است.

دين كامل نيز از كامل مبدأ و منتهاى آن و جايگاه انسان در اين مجموعه، تفسيرى ارائه مى‌كند كه به زمان و مكان خاصّى وابسته نيست. اين تفيسر اسلامى از حقايق عالم، در هر ساحت از حيات بشر نتيجه‌اى منطقى و ضرورى خواهد داشت كه آن نتيجه نيز جهان‌شمول مى‌باشد، اين نتيجه، نظام اسلام را در آن زمينه تشكيل مى‌دهد.

ارتباط عناصر نظام با يك زمينه‌

همچنان كه گفتيم نمود جهان‌بينى در هر عرصه از حيات آدمى، نظامى است كه آن جهان‌بينى در آن زمينه ارائه مى‌دهد، از اين‌رو، تمام عناصر يك نظام رنگ و بويى مخصوص به آن زمينه دارند. به عنوان مثال: عناصر «نظام سياسى اسلام» همگى به سياست ارتباط دارند.

توصيفى بودن عناصر نظام‌

قضايايى كه يك جهان‌بينى در زمينه خاصّى ارائه مى‌كند، گاهى دستورى و در قالب «بايد و نبايد» و زمانى توصيفى و در هيئت «هست و نيست» مى‌باشد. بنابر اين، ما قضايا را به لحاظ ساختار