نص و اجماع‌ 35 واجب است.» و شهيد اوّل مى‌نويسد: «هركس بر يكى از امامان معصوم عليهم السّلام خروج كند، باغى است؛ يك نفر باشد يا بيشتر و نبرد با او واجب است». 36

نووى از دانش‌مندان اهل سنّت نيز مى‌نويسد: «تمام دانش‌مندان گفته‌اند قتال با اهل بغى واجب است». 37

نويسنده كتاب المغنى پس از بيان راه‌هاى اثبات امامت مى‌نويسد: «هركس بر امامى كه امامتش به‌سبب يكى از وجوه پيش گفته ثابت شود خروج كند، باغى است و قتالش واجب است». 38

بر اين اساس، وجوب قتال با اهل بغى را از موارد اتفاق بين تمام فقيهان شيعه و اهل سنّت مى‌توان دانست كه هيچ كس در آن اختلاف نكرده است‌ 39 و البته جواز آن از سيره امام على عليه السّلام و وجوب آن از دلايل ديگر استفاده مى‌شود.

ب) روشن‌گرى و دعوت‌

لزوم اجراى اقدامات پيش‌گيرانه از طريق روشن‌گرى و دعوت، دومين نكته‌اى است كه از سيره امام على عليه السّلام مى‌توان آموخت. اين اصل مهم و اساسى به شكل بسيار پررنگى در سيره امير مؤمنان عليه السّلام انعكاس يافته است كه ما به بخش‌هايى از آن اشاره مى‌كنيم.

شيخ مفيد اقدامات پيش‌گيرانه امام على عليه السّلام قبل از جنگ جمل را چنين توصيف مى‌كند:

چون امير مؤمنان عليه السّلام از منطقه ذى قار حركت كردند، صعصعة بن صوحان براى ابلاغ نامه على عليه السّلام به سوى طلحه، زبير و عايشه روانه شد. نامه امام دربر دارنده مطالبى در خصوص لزوم پاس داشت حرمت اسلام و بيم دادن آنها از كارهاى ناپسندى كه مرتكب شده بودند، هم‌چون كشتن مسلمين و رفتار ناشايست با صحابى پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلّم عثمان بن حنيف و نيز موعظه و دعوت به اطاعت بود. صعصعه مى‌گويد: پس از انجام مأموريت خدمت امير مؤمنان عليه السّلام رسيدم. فرمودند: با خود چه خبر آورده‌اى؟ عرض كردم: اى امير مؤمنان كسانى را ديدم كه مگر جنگ با