براساس آموزه‌هاى انديشه مهدويت، اوج بالندگى و شكوفايى نهايى اين‌گونه كرامت در روزگار ظهور پيش خواهد آمد كه آدمى به فطرت پاك خويش، آزادى واقعى و تكامل خرد دست مى‌يابد و جلوه‌گرترين نمونه اين‌گونه كرامت، عقل معادانديش است كه افزون بر اين‌كه غايت فرجامين بشر يعنى كمال معنوى را سرلوحه آمال خويش قرار مى‌دهد، به‌سازى زيست دنيوى و عمارت و آبادانى دنيا را در پى مى‌آورد.

امام باقر عليه السّلام مى‌فرمايد:

إذا قام قائمنا وضع يده علي رئوس العباد، فجمع بها عقولهم و كملت بها أحلامهم؛ 9

آن‌گاه كه قائم ما قيام كند، دست خود را بر سر بندگان مى‌نهد و بدين وسيله عقول بندگان را جمع مى‌كند و خردهاى آنان را به كمال مى‌رساند.

2. كرامت اكتسابى‌

اين نوع كرامت براى انسان‌ها، از امور ارزش‌آفرين به‌شمار مى‌آيد و انسان در پرتو اداى تكاليف شرعى و فرايض الهى، به آن مى‌تواند دست يابد. براين اساس، هركس بيشتر در اين زمينه تلاش نمايد، با عنايت به آيه‌ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ‌ بيشتر از تكريم الهى برخوردار مى‌شود و بر ديگران برترى مى‌يابد.

درحالى‌كه در دوران حاضر و عصر غيبت حضرتش موانع بى‌شمارى همانند حكومت‌هاى فاسد، عوامل تباه‌كننده شخصيت آدمى و ...، پيش‌روى آدميان در رسيدن به اين‌گونه كرامت قرار گرفته است، اسباب و عوامل گوناگونى در عصر ظهور بر بالندگى و شكوفايى آن تأثير مى‌گذارند.

بدين‌سان، توسعه و رشد آگاهى بشر، وجود رهبر و الگويى شايسته و آگاه به مكان و زمان، اجراى شايسته احكام و حدود الهى، رفاه اقتصادى و معيشتى انسان‌ها، مساوات، سازش‌ناپذيرى حضرت در برخورد با انحرافات فكرى و مفاسد اجتماعى و ...، نيازهاى روحانى و دنيوى بشر را برآورده مى‌سازد و بسيارى از موانع پيش‌روى انسان‌ها را در به‌جا آوردن فرايض و تكاليف الهى و در پى آن پويندگى و بالندگى آنها را فرومى‌كاهد؛ غل و زنجيرهاى گناه، از دست و پاى‌