15. و لا يقطعوا طريقا؛ راه را بر كسى نبندند؛

16. و لا يخيفوا سبيلا؛ راه را ناامن نكنند؛

17. و لا يفسقوا بغلام؛ گرد هم‌جنس‌بازى نگردند؛

18. و لا يحبسوا طعاما من برّ و لا شعير؛ خوراكى را از گندم و جو انبار نكنند؛

19. و يرضون بالقليل؛ به كم قناعت كنند؛

20. و يشتمون على الطيب؛ طرفدار پاكى باشند؛

21. و يكرهون النجاسة؛ از پليدى گريزان باشند؛

22. و يأمرون بالمعروف؛ به نيكى فرمان دهند؛

23. و ينهون عن المنكر؛ از زشتى‌ها بازدارند؛

24. و يلبسون الخشن من الثياب؛ جامه‌هاى خشن بپوشند؛

25. و يتوسّدون التراب على الخدود؛ خاك را متكاى خود سازند؛

26. و يجاهدون فى اللّه حقّ جهاده؛ در راه خدا حق جهاد را ادا كنند؛

ب) تعهّد امام‌

و يشترط على نفسه لهم: امام نيز در حق خود تعهّد مى‌كند كه:

1. آن يمشى حيث يمشون؛ از راه آنها برود؛

2. و يلبس كما يلبسون؛ جامه‌اى مثل جامه آنها بپوشد؛

3. و يركب كما يركبون؛ مركبى همانند مركب آنها سوار شود؛

4. و يكون من يحث يريدون؛ آن‌چنان كه آنها مى‌خواهند باشد؛

5. و يرضى بالقليل؛ به كم راضى شود؛

6. و يملأ الارض بعون اللّه عدلا كما زمين را به يارى خدا پر از عدالت كند ملئت جورا؛ آن‌چنان كه پر از ستم شده است؛

7. يعبدو اللّه حقّ عبادته؛ خدا را آن‌چنان كه شايسته است بپرستد؛

8. و لا يأخذ حاجبا و لا بوّابا؛ 50 براى خود دربان و نگهبان اختيار نكند.