3. خانه‌نشينى حضرت على عليه السّلام‌

باوجوداين كه امام على عليه السّلام از طرف خداوند و توسط پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم به سرپرستى جامعه و مردم منصوب شده و مردم نيز با حضرت بيعت كرده بودند، پس از رحلت پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلّم، مردم بيعتشان را تجديد نكردند و حاضر نشدند كه با حضرت بيعت كنند. اين عدم تجديد بيعت باعث شد تا حضرت على عليه السّلام مدت طولانى خانه‌نشين شود و از سرپرستى جامعه دور بماند.

4. پذيرش حكومت از حضرت على عليه السّلام به دليل تجديد بيعت مردم‌ 26

5. تأكيد بر بيعت در نامه امام حسين عليه السّلام به اهل كوفه‌

امام حسين عليه السّلام در جواب نامه اهل كوفه نوشت:

من برادرم و پسر عمو و شخص مورد اعتماد از اهل بيتم مسلم بن عقيل را به سوى شما مى‌فرستم، اگر وى به من نوشت كه آراى عمومى شما و نظر افراد با درايت و فضيلت شما همان است كه فرستادگان شما گفته و در نامه‌هاى خود نوشته‌ايد، من به سرعت به طرف شما خواهم آمد. 27

هرچند لفظ بيعت در اين نامه نيست، امام حسين عليه السّلام اعلام كرده است كه اگر مردم بيعت كنند، به كوفه خواهد رفت، درصورتى كه بى‌ترديد ايشان هنگام نوشتن نامه امام بود. بنابراين، مى‌توان گفت كه بيعت نيز اثر و ثمره‌اى دارد و با نصب هيچ منافاتى ندارد و ثمره آن، اعمال ولايت است.

6. دورى ديگر ائمه عليهم السّلام از حكومت‌

ديگر ائمه عليهم السّلام بعد از امام حسين عليه السّلام، نتوانستند حكومت تشكيل دهند و هرچه به امام دوازدهم عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف به پيش مى‌رفت، امامان عليهم السّلام را در سنين جوانى به شهادت مى‌رساندند. همه اينها به دليل اين است كه هيچ بيعتى از طرف مردم صورت نگرفت و باوجوداين كه همه ايشان امام بودند و از طرف خداوند و با امر رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلّم به امامت رسيده بودند، نمى‌توانستند حكومت تشكيل دهند و اعمال ولايت كنند؛ چون مردم آماده پذيرش نبودند، اعلام آمادگى نكردند و بيعتى صورت نگرفت.