بنابر آن‌چه گفته شد، تهيه مقدمات و زمينه‌هاى لازم براى قيام منجى موعود امرى ضرورى و اجتناب‌ناپذير است و بايد در اولويت اهداف و برنامه‌هاى هر جامعه و دولت منتظر منجى قرار گيرد، ليكن اين زمينه‌سازى نه سكون و بى‌توجهى و نه دامن‌زدن به ظلم و جنايت است، بلكه حركتى مثبت، سازنده و پويا در جهت نزديك شدن به آرمان‌هاى حكومت جهانى به‌شمار مى‌رود.

دولت‌هاى اسلامى بايد سعى كنند همه اهداف و برنامه‌هاى خود را در راستاى نزديك شدن به اهداف حكومت مهدوى قرار دهند و در قالب اعمال و اقدامات انسان‌دوستانه و عقلايى بستر مناسب را براى پذيرش دولت‌ها و ملت‌هاى دين‌گريز و اسلام‌ستيز فراهم آورند. به بيان ديگر، اگر دولت‌هاى اسلامى، اهداف حكومت عدل جهانى را اجرا كنند، الگويى عملى و مثبت براى همه دولت‌ها و ملت‌هاى دين‌گريز و اسلام‌ستيز اما عدالت‌خواه مى‌گردند و به‌طور غيرمستقيم، زمينه معرفت به آموزه‌هاى ناب اسلامى و ويژگى‌هاى نظام مهدوى را فراهم مى‌سازند و بستر مناسبى براى پذيرش و تسليم فراهم مى‌آورند. اجراى اهداف حكومت مهدوى به صورت تام و كامل جز در سايه رهبرى امام معصوم ميسر نيست، ولى اين امر نبايد دولت زمينه‌ساز ظهور را از تلاش و حركت در نزديك شدن به آن اهداف و گام برداشتن در آن مسير باز دارد.

اهداف دولت‌ها

اهدافى كه حكومت‌ها به دنبال آن هستند را در دو بخش مى‌توان برشمرد:

1. اهداف عمومى كه بنابر آن، هر دولتى كه به شكل صحيح و منطقى روى كار آيد و درصدد ظلم و تعدى به حقوق و منافع ديگران نباشد، قاعدتا بايد آن اهداف را نصب العين خود قرار دهد و براى دست‌يابى به آن تلاش كند؛ همان اهدافى كه حكومت نبوى و علوى و مهدوى و هر حكومت دينى و اسلامى ديگر نيز در پى آنها بوده است، مثل برقرارى عدالت، امنيت، رفاه و .... كشورها و دولت‌هاى بيگانه با اسلام نيز با مشاهده تحقق نسبى آن اهداف به شناخت صحيحى از دين مى‌رسند.

2. اهداف ويژه دولت زمينه‌ساز ظهور كه تنها جهت زمينه‌سازى و فراهم كردن بستر مناسب براى ظهور مهدى موعود عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف بايد آنها را تعقيب كرد، مثل مبارزه با