از مردم يارى مى‌طلبد و مى‌فرمايد: «يا أيّها الناس! إنّا نستنصر اللّه و من أجابنا من الناس ...» 11 و يا «إنّا نستنصر اللّه اليوم و كلّ مسلم ...» 12

امام خمينى رحمه اللّه ضمن تبيين ديدگاه‌هايى كه انتظار را برابر با سكون، استايى و تن دادن به وضع موجود و يا دامن زدن به ظلم و جنايت معرفى مى‌كنند، به مقابله جدى با آن مى‌پرداخت و مى‌فرمود:

بعضى‌ها انتظار فرج را به اين مى‌دانند كه در مسجد، در حسينيه و در منزل بنشينند و دعا كنند و فرج امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف را از خدا بخواهند ... يك دسته ديگرى بودند كه انتظار فرج را مى‌گفتند اين است كه ما كار نداشته باشيم به اين‌كه در جهان چه مى‌گذرد، بر ملت‌ها چه مى‌گذرد، بر ملت ما چه مى‌گذرد، به اين چيزها كار نداشته باشيم، ما تكليف‌هاى خودمان را عمل مى‌كنيم، براى جلوگيرى از اين امور هم خود حضرت بيايند ان شاء اللّه درست مى‌كنند ... يك دسته‌اى مى‌گفتند كه خوب! بايد عالم پر از معصيت بشود تا حضرت بيايد، ما بايد نهى از منكر نكنيم، امر به معروف هم نكنيم تا مردم هركارى مى‌خواهند بكنند، گناهان زياد بشود كه فرج نزديك بشود ... يك دسته‌اى از اين بالاتر بودند و مى‌گفتند بايد دامن زد به گناهان، دعوت كرد مردم را به گناه تا دنيا پر از ظلم‌وجور شود و حضرت عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف تشريف بياورند ... يك دسته ديگر بودند كه مى‌گفتند هرحكومتى اگر در زمان غيبت محقق بشود، اين حكومت باطل است و برخلاف اسلام است. 13

ايشان ضمن ردّ همه اين ديدگاه‌ها، ديدگاه خود در باب انتظار فرج را اين‌گونه بيان مى‌كند:

همه ما انتظار فرج داريم و بايد در اين انتظار خدمت كنيم. انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما بايد كوشش كنيم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پيدا كند و مقدمات ظهور ان شاء اللّه تهيه شود. 14

همه انتظار داريم وجود مبارك ايشان را، لكن با انتظار تنها نمى‌شود، بلكه با وضعى كه بسيارى دارند، انتظار نيست. ما بايد ملاحظه وظيفه فعلى شرعى- الهى خودمان را بكنيم و باكى از هيچ امرى از امور نداشته باشيم. 15