بن ام طويل‌ و جبير بن مطعم‌، كه علامه شوشترى احتمال مى‌دهند كه جبير بن مطعم درست نيست، حكيم ابن مطعم‌ است. در بعضى از روايات- يا شايد در بعضى از نقلها كه بنده الان درست يادم نيست، متأسفانه نشد هم مراجعه كنم- محمد بن جبير بن مطعم است.

البته در بحار رواياتى هست كه چهار نفر را ذكر مى كند. در بعضى از روايات پنج نفر را ذكر مى كند، كه اينها همه اش قابل جمع با همديگر هم هست.

* مسؤوليت‌هاى امام سجاد (عليه السلام)

اين وضع امام سجاد (عليه السلام) است كه در يك چنين زمينه‌ى قفرى، آن حضرت مشغول كار خودشان مى‌شوند. حالا امام سجاد بايد چه كار بكند؟ سه مسؤوليت بر دوش امام سجاد است؛ اگر بخواهد آن هدف را تعقيب كند. اولًا بايد معارف دين را به مردم زمان خودش ياد بدهد.

ما اگر بخواهيم يك حكومت اسلامى به وجود بياوريم، امكان ندارد كه بدون اينكه مردم را با معارف دينى آشنا كرده باشيم، بتوانيم اميد داشته باشيم يك حكومت به وجود بياوريم. بنابراين، اول كار اين است كه معارف دينى به مردم تعليم داده بشود.

كار دوم اين است كه مسأله امامت- بخصوص- كه مسأله مهجورى شده، و يا از ذهنها بكلى دور شده، يا براى مردم بدمعنا شده است، دوباره در ذهنهاى مردم بازسازى بشود. امامت يعنى چه؟ چه كسى بايد امام باشد؟ امام چه شرايطى دارد؟ اين هم يك كار ديگر است؛ چون بالاخره، جامعه امام داشت ديگر، عبد الملك امام بود.

مردم او را امام مى دانستند. پيشواى جامعه بود.

البته بعد در بحث امام عرض خواهم كرد، آن برداشتى كه ما در طول چند قرن اخير- دو سه قرن اخير- در معناى امام داشتيم، بكلى با آن معنايى كه براى امام در صدر اسلام وجود داشته، متفاوت است؛