و توجيه آيات و احاديث و تحريف معنوى و موضعى احكام كار حكومتهاى طبقاتى را اسلامى جلوه دادند، و به تعبير امام حسين «ع» ضعيفان را تباه كردند و جانب قدرتمندان را گرفتند: «... فأمّا حقّ الضعفاء فضيّعتم ... فأسلمتم الضعفاء فى أيديهم فمن بين مستعبد مقهور، و بين مستضعف على معيشته مغلوب ... يتقلّبون فى الملك بآرائهم ...[1]:

... حق ناتوانان را شما ضايع كرديد ... ضعيفان را به دست جباران سپرديد، كه يا همچون برده مقهور باشند، يا همچون مستضعفى كه براى امور زندگى در دست آنان اسير است ... در كشوردارى به انديشه خود هرچه مى‌خواهند مى‌كنند.»

و چنين شد كه اسلام از هدفهاى اصلى خويش دور ماند، و آرمانهاى والاى رهبران اسلام ناكام گرديد، و همه آن آرمانها با غروب دوران كوتاه حكومت علوى، غروب كرد.

طبق بشارات راستين قرآن كريم و رهبران معصوم اسلام، ديگربار اسلام به دوران عدل مهدوى گام خواهد گذارد، و عدل مهدوى را به عدل علوى و محمدى پيوند خواهد داد، و گسترده‌تر از آن دوران و متناسب با فراخور انسان مترقى و رشد اجتماعات بشرى، مساواتى آرمانى و انسانى تحقق خواهد پذيرفت و در هنگامه ظهور، جامعه بشرى از آنهمه امتيازطلبيها و برترى‌خواهيها و سلطه‌جوييهاى ناروا نجات خواهد يافت، و چهار نوع مساوات يادشده بيگمان در آن دوره با قاطعيت و بيدرنگ به اجرا گذاشته خواهد شد.

مى‌توان از برخى احاديث احتمال داد كه در آن دوره مساوات ديگرى نيز مطرح مى‌گردد كه دقيقتر و آرمانى‌تر از مساواتهاى چهارگانه يادشده است. و اگرچه با اجراى مساوات در آن چهار محور، جايى براى امتيازطلبى و باج‌خواهى طبقات سرمايه‌دار و وابسته به حكومتها نمى‌ماند، و همگان به‌طور مساوى و عادلانه از همه امكانات و زمينه‌ها بهره‌بردارى خواهند كرد، ليكن مساوات در حد و مرز بالاتر و والاترى به‌طور تكليفى اجتماعى مطرح خواهد گرديد. و آن اجراى مساوات در سطح جامعه و به دست‌

[1] -« تحف العقول»/ 172؛« الحياة» 2/ 307 و 308.