«رفتارهاى همه پسران ناسازگار وجامعه ستيز است.» از كلاس به دادگاه نفوذ كرده است. دادگاه‌ها هميشه بايد منصف باشند. دادگاه‌ها و دولت در يك مسأله اساسى عليه پسران تبعيض قائل مى‌شوند: دختران كه قربانيان هميشگى تبعيض هستند، براى حضور در كلاس حقوقى دارند كه تحت حمايت فدرالى است (و حقى كه پسران ندارند). به‌علاوه، با تصميم جديد وضع پسران بدتر از قبل شده است. مدارس كه از دعواهاى مخرّب مى‌ترسند، پسران عادى را آزاردهندگان اصلى تلقى مى‌كنند. با كار سامرز، نمى‌توانيم به آينده پسران‌مان و مردانى كه خواهند شد، كمكى كنيم؛ فقط در حيرت مى‌مانيم.

كلاين: مسأله «تجاوز جنسى نامشروع» در فمينيسم‌

اگر با گفته‌هاى پاگليا اين حقيقت را بپذيريم كه انرژى مردانه يكى از پربارترين نيروهاى روى اين سياره بوده و گام‌هاى بزرگى در جهت پيشرفت علم، تكنولوژى، طب، فلسفه، ادبيات و هنر برداشته است و اگر به گفته سامرز، بپذيريم كه آموزش پسران و تبديل كردن آنها به مرد، حداقل، اين انرژى را كم مى‌كند، در حيرت مى‌مانيم وقتى همه آنچه كه فمينيسم، مرد مى‌نامد- مثلًا تجاوز كارى و رقابت- از هستى خارج شود، چه اتفاقى براى دنياى ما خواهد افتاد؟ آيا واقعاً جوامع وقتى «زنانه» شوند، از جنگ، گرسنگى و بيمارى، يعنى ويژگى‌هاى نامساعد هزاران سال سلطه مردانه، آزاد خواهند بود؟ بايد فقط نگاهى به رفتار زنان با يكديگر، با مردان و با