خاندانش جاى حركاتى كه نمودار فرهنگ
بيگانگان بود را گرفت.[1]
آخرين ملاقات با شهيد اشرفى اصفهانى
امام نسبت به شهيد اشرفى اصفهانى علاقه خاصى داشتند. در آخرين
ملاقاتى كه آن شهيد بزرگوار با امام داشتند، امام با ايشان معانقه گرمى كردند به
طورى كه براى ايشان سابقه نداشت.
پس از پايان ملاقات به بنده فرمودند: من از برخورد امام چنين دريافتم
كه اين آخرين ملاقات من خواهد بود. ايشان دقيقاً درست يك روز بعد از ديدار با امام
به شهادت رسيدند.[2]
تعقيبات هر نماز
امام بعد از سلام نماز و ذكر سه تكبير به تعقيبات مشتركه
مىپرداختند.
ابتداتسبيحات حضرت زهرا عليها السلام را كه عبارت است از تعداد سى و
چهار ذكر اللّه اكبر، سى و سه ذكر الحمدلله و سى و سه ذكر سبحان اللّه معمولًا با
انگشتان مباركشان شماره مىفرمودند.
سپس با ذكر اعوذبالله من الشيطان الرجيم آغاز به تلاوت سوره مباركه
حمد مىكردند و به خوبى مشهود بود كه قبل از سوره حمد استعاذه مىفرمودند، پس از
قرائت سوره حمد آغاز به تلاوت آية الكرسى مىفرمودند و بعد از آن چند آيه ديگر كه
به ترتيب به آنها اشاره مىكنيم.
«شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ
أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ
الْحَكِيمُ»[3]