«قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ* تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ».[1]

استَغْفِرُ اللّه الّذى لا الهَ الَّا هُوَ ذُوالْجَلالِ وَ الاكْرامِ وَ اتُوبُ الَيْهِ‌

اين‌ها تعقيبات مشتركه حضرت امام بود.[2]

رو به قبله وضو مى‌گرفتند

امام هر وقت وضو مى‌گرفتند، تمام جزييات وضو را رو به قبله انجام مى‌دادند. حتى اگر دستشويى رو به قبله نبود، در هر مورد پس از اين كه يك كف دست آب بر مى‌داشتند، شير را مى‌بستند و رو به قبله آب را به صورت يا به دست مى‌زدند.[3]

به سوى رحمت خدا مى‌روى‌

امام تكيه زيادى بر اسرار الصلاة مى‌كردند. ياد دارم كه به خصوص به كتاب آداب الصلاة مرحوم شهيد ثانى توجّه زيادى داشتند و مى‌فرمودند: بهتر است كه بگوييم اسرار الصلاة.

امام از ابتداى وضو گرفتن يعنى هنگامى كه انسان مى‌خواهد براى وضو گرفتن به طرف آب برود تا پايان نماز، بر معنويات نماز توجّه داشتند.

اين حديث را كه فكر مى‌كنم از مصباح الشريعه باشد بارها مى‌گفتند كه يكى از ائمّه معصومين عليهم السلام مى‌فرمايد: «موقعى كه براى وضو گرفتن به سوى آب مى‌روى در واقع به سوى رحمت خدا مى‌روى». امام روى اين جمله خيلى تأكيد داشتند.[4]

[1] - سوره آل عمران( 3): آيات 26 و 27

[2] - زهرا مصطفوى: ندا، ش 1

[3] - دكتر بروجردى: برداشت‌هايى از سيره امام خمينى قدس سره، ج 3، ص 90

[4] - آيت اللّه ايزدى نجف آبادى: پا به پاى آفتاب، ج 2، ص 290