گويى فرمايد: توجّه توجّه! به ذكر او فرو رو، تا قلبت كه سرگشته و حيرت زده از اين سو به آن سو و از اين شاخه به آن شاخه پرواز مى‌كند طمأنينه حاصل كند.

پس اى فرزند عزيزم! كه خداوند تو را با ذكر خود مطمئن القلب فرمايد، نصيحت و وصيّت پدر سرگشته و حيرت زده ات را بشنو و به اين در و آن در براى رسيدن به مقام و شهرت آنچه مورد شهوات نفسانيه است مزن، كه به هر چه برسى از نرسيدن به مافوق او متأثّر مى‌شوى و حسرت بالاتر را مى‌برى و ناراحتى روحيت افزون مى‌شود.

اگر گويى تو خود چرا به خود اين نصيحت را نكنى؟ گويم: «انْظُرْ الى‌ ما قالْ، لاالى‌ مَنْ قال»؛[1] اين حرف صحيح است، اگر چه از مجنونى يا مفتونى صادر شود.

در قرآن كريم پس از آن كه مى‌فرمايد: «آنچه مصيبت در زمين و در نفوس شما وارد مى‌شود قبلًا ثبت است در كتاب»؛ گويد: «لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‌ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ كُلّ مُخْتالٍ فَخُورٍ»[2].

انسان در اين عالم در معرض تحولات است، گاهى مصيبت‌هايى بر او وارد مى‌شود وگاهى دنيا به او رو مى‌آورد و به مقام و جاه و مال (و) منال و قدرت و نعمت مى‌رسد و اين هر دو پايدار نيست.

نه آن كم و كاستى‌ها و مصيبت‌ها تو را محزون كند كه عنان صبر از دستت برود، كه گاه شود آنچه مصيبت و كمبود است براى تو خير و صلاح باشد: «عَسى‌ انْ‌ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ»[3]؛ و در اقبال دنيا و رسيدن به آنچه شهوات اقتضا مى‌كند

خود را مباز و تكبّر و فخر بر بندگان خدا مكن كه بسا باشد كه آنچه را خير مى‌دانى شرّ باشد براى تو.[4][5]

[1] - به گفته بنگر، نه به گوينده( در غررالحكم- فصل 30، حديث 11- به اين عبارت آمده است: انظرالى ما قال و لاتنظر الى من قال)

[2] - ... تا هرگز بر آنچه از دست شما رود دلتنگ نشويد و به آنچه به شما رسد دلشاد نگرديد و خداوند دوستدار هيچ متكبّر و خودستايى نيست. سوره حديد( 57): آيه 23

[3] - چه بسا چيزى را ناگوار شماريد در حالى كه براى شما خير است. سوره بقره( 2): آيه 216

[4] - اشاره است به آيه كريمه:« وَ عَسى‌ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ»؛ سوره بقره( 2): آيه 216

[5] - وعده ديدار، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى رحمه الله، نامه 8/ 2/ 1361