فصل هشتم اندر پژوهش كردن و بررسيدن از كار دين و شريعت و مانند اين‌

1- بر پادشاه واجب است در كار دين پژوهش كردن و فرايض و سنت و فرمانهاى خداى تعالى بجاى آوردن و كار بستن و علماى دين را حرمت داشتن و كفاف ايشان از بيت المال پديد آوردن و زاهدان و پرهيزكاران را گرامى داشتن. واجب چنان كند كه در هفته يك بار يا دو بار علماى دين را پيش خويش راه دهد و امرهاى حق تعالى از ايشان بشنود و تفسير قرآن و اخبار رسول صلى اللّه عليه و سلم استماع كند و حكايات پادشاهان عادل و قصص انبيا عليهم السلام بشنود و در آن حال دل از اشغال دنيا فارغ گرداند و گوش و هوش بديشان سپارد و بفرمايد تا فريقين مناظره كنند و هرچه او را معلوم نشود بازپرسد.

چون دانست بدل بگمارد كه چون يكچندى چنين كرده شود خود عادت گردد.

و بس روزگاى برنيايد كه بيشتر احكام شريعت و تفسير قرآن و اخبار رسول عليه السلام او را معلوم گردد و حفظ شود و راه كار دينى و دنياوى و تدبير و صواب بر او گشاده شود و هيچ بدمذهب و مبتدع او را از راه نتواند برد و قوى‌راى گردد و در عدل و انصاف بيفزايد[1] و هوا و بدعت از مملكت او برخيزد و بر

[1] - بيفزايدAM : بفرمايدP : بودC