هم براى آنها حقوقى خاصى قائل شده است اما رئيس جمهور نمى‌توانند بشوند. تمام كشورهاى دنيا براى پستهاى حساس شرايط خاصى را قايل مى‌شوند از جمله امورى كه شرايط خاصى دارد مساله تابعيت است، اين مساله كه تابعيت يك درجه‌اى نيست، از واضحات حقوق عالم است، هر كسى كمترين آشنايى با حقوق بين الملل خصوصى داشته باشد اين معنا را مى‌داند. يعنى فرض كنيد يك نفر ايرانى بخواهد تابعيت يكى از كشورهاى اروپايى يا آمريكايى را قبول بكند، اولا پذيرشش شرايطى دارد وقتى هم پذيرفته شد اجازه نمى‌دهند مثلا رئيس جمهور شود، ممكن است در طول ساليان دراز آزمايشهايى از او بكنند تا از تابع درجه دوم به تابع درجه يك منتقل شودولى به هر حال، هر كس تابعيت هر كشورى را داشت معنايش اين نيست كه همه حقوقى كه افراد آن كشور دارند او هم بايد داشته باشد، تابعيت چند درجه‌اى است و به استناد اينكه انسانيت درجه يك و درجه دو ندارد نمى‌توانيم نتيجه بگيريم كه تابعيت با به عبارت ديگر شهروندى هم درجه يك و دو ندارد، هر كشورى براى تابعينش شرايط خاصى قايل است در اسلام هم شرايط خاصى هست، پس صرف اينكه گفتيم انسانها هم در انسانيت شريكند معنايش اين نيست كه در تابعيت هم همه يكسان باشند. پذيرش تابعيت شرايط خاص و مراتبى دارد و به هر حال همه با اينكه تابع يك كشورند و شهروند يك دولت هستند در عين حال حق ندارند همه پستها را اشغال كنند حقوقشان فرق مى‌كند، چه چيز اين حقوق را تعيين مى‌كند؟ جوابهاى مختلفى هست، ما معتقديم كه همه اينها