از چنين فرمان‌هايى است.[1] اينك برخى از آيات قرآن‌را كه بازگوكننده وظايف مسلمانان نسبت به رهبرى پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مى‌باشد، مرور مى‌نماييم:

لزوم اطاعت از پيامبر

در آيات متعددى، از مسلمانان خواسته شده است كه علاوه بر اطاعت خدا، از پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نيز اطعات كنند:

اطيعوا الله و اطيعوا الرسول.[2] اين تكرارها كه خود، حكايت از اهميت موضوع دارد، مى‌فهماند كه حركت جامعه اسلامى، براساس دو الگو مشخص مى‌گردد: دستور خدا و دستور پيامبر. و اگر فرد يا گروهى به بهانه تمسك به قانون خداوند و عمل بدان، خود را از رهبرى پيامبر و دستورات آن حضرت بى‌نياز بداند و فرامين رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را ناديده انگارد، زندگى‌اش صبغه دينى و اسلامى نداشته، مورد رضايت خداوند نيست.

اين آيات گروه آن است كه در جامعه ايده‌آل اسلامى، كه قرآن اصول و مبانى آن‌را مشخص نموده است، تفكيك بين قوانين الهى و دستورات نبوى- به عنوان حاكم اسلامى- غير قابل قبول است. و اگر شريعت از زبان پيامبر اخذ مى‌شود و تدوين مى‌گردد، ولايت و حكومت نيز بايد بر طبق نظر آن حضرت، شكل گيرد، و جامعه اسلامى با بودن شريعت خداوند، نبايد خود را از ولايت پيامبر مستغنى ببيند.

علامه طباطبائى: در تفسير آيه‌ «يا ايها الذين آمنوا اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولى الامر منكم»[3] مى‌گويد:

جاى ترديد نيست كه مقصود از اطاعت خداوند، اطاعت از او در مواردى است كه به وسيله وحى توسط پيامبرش به ما رسيده است؛ امام پيامبر در ميان امت، دو شأن دارد:

[1] - امام خمينى، الرسائل، ج 1، ص 50.

[2] - نساء( 4) آيه 59؛ مائده( 5) آيه 92؛ نور( 24) آيه 54؛ محمد( 47) آيه 33؛ تغابن( 64) آيه 12.

[3] - نساء( 4) آيه 59.