1- 13) مرجعيّت دينى‌

پيامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) به عنوان مرجع امور دينى مردم مطرحند؛ به اين معنى كه مردم دين خود و دستورات اسلام را توسط آنان مى‌آموزند، براى دريافت پاسخ مناسب به سؤالاتى كه در مسائل دينى مطرح مى‌شود، به آنها رجوع مى‌كنند. لازمه چنين شأنى، داشتن عصمت است كه امام را از هر گونه لغزش و خطايى محفوظ دارد تا بتواند دستور خداوند را براى مردم ديندار تبيين نمايد. در اين صورت امام معصوم (ع) با داشتن عصمت رفتار و كردار و گفتار و ... حجّت است.

قرآن كريم درباره اطاعت از پيامبر (ص) مى‌فرمايد:

«وما اتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوُهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا؛ آن چه پيامبر به شما دستور مى‌دهد، بپذيريد و از آن چه شما را از آن باز مى‌دارد خوددارى كنيد.»[1]

در آيه‌اى ديگر، پيامبر اكرم (ص) را به عنوان الگوى حسنه و نيكو براى مؤمنين به خدا مطرح مى‌كند:

«لَقَدْ كانَ لَكُمْ فى رَسُولِ اللّه اسْوَةٌ حَسَنَةٌ؛ براى شما در رفتار فرستاده خدا، پيروى‌اى نيكوست.»[2]

ائمه اطهار (ع) نيز با برخوردارى از صفت عصمت، الگوى مؤمنين هستند و مرجعيّت دينى آنان را بر عهده دارند؛ چنان كه روايات زيادى دراين‌باره بيان شده است. كه از جمله حديث ثقلين كه مرجعيّت دينى بعد از پيامبر اكرم (ص) را به ائمه اطهار (ع) سپرده است.[3]

2- 13) زعامت و رهبرى سياسى جامعه‌

يكى از شئون معصومين، زعامت سياسى و رهبرى اجتماعى است كه از سوى خداوند به پيامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) سپرده شده است. مردم‌

[1] - سوره حشر، آيه 7.

[2] - سوره احزاب، آيه 21.

[3] - ر. ك. به: مطهرى، مجموعه آثار، ج 4، ص 846.