كمال رهنمون شوند.

ثانياً: وصيّت‌نامه حضرت امام قدس سره عصاره‌اى از ديدگاه‌هاى او و خلاصه‌اى از معارف الهى است.

ثالثاً: اين وصيّت نامه داراى ابعاد مختلف و جامعيّت ويژه‌اى است؛ بنابراين تعمّق، دقّت و توجّه به پيام‌هاى نورانى آن، بدون ترديد در تربيت نسل مورد نظر اسلام تأثيرى شگرف دارد و ترديدى نيست كه بهترين راه ايجاد انگيزه براى تعمّق و توجّه به آن، مطرح كردن آن به‌عنوان متن درسى دانش جويان و فرهيختگان است.

حضرت امام قدس سره در آغاز وصيّت‌نامه خود، اين نكته را خاطر نشان مى‌كنند كه به خاطر «اميد به اين انقلاب و بقاء دستاوردهاى آن ...»[1] به نوشتن اين وصيّت نامه پرداخته‌اند؛ بنابراين چون وصيّت نامه آن حضرت به نسل حاضر اختصاص ندارد، محتواى آن بايد به آينده سازان جامعه تعليم داده شود تا از زلال هدايت آن بهره‌مند گردند.

نتيجه‌

قلمرو وصيّت‌نامه سياسى- الهى حضرت امام قدس سره، بسى گسترده است و اختصاص به كشور، مكتب و ملّت خاصّى ندارد، جهان شمول و فراگير است. محتواى رهنمودهاى حضرت امام قدس سره در وصيّت نامه را مى‌توان در سه بخش زير خلاصه كرد:

1. رهنمودهايى كه به مردم امروز ايران اختصاص دارد.

2. رهنمودهايى كه به واحدها و اداره‌هاى خاص، اختصاص دارد.

3. رهنمودهايى كه مربوط به بشر و بيرون از مدار محدوديّت‌هاى فوق است.

پرسش‌

1. ضرورت تدريس وصيّت‌نامه امام قدس سره در مراكز علمى و آموزشى كشور را بيان كنيد.

2. مخاطبان اين وصيّت‌نامه چه كسانى هستند؟

3. تفاوت ميان وصيّت‌نامه حقوقى و اخلاقى چيست؟

4. محتواى اين وصيّت‌نامه را به چند دسته مى‌توان تقسيم كرد؟

[1]. وصيّت‌نامه، ص 7، سطر 7- 6.