بالعدل بين الأحمر و الأسود؛[1]

اجراى حدود الهى بر آشنا و بيگانه به‌طور عادلانه، قضاوت فقط براساس قرآن چه در هنگام خشنودى و چه در هنگام ناخشنودى و تقسيم بيت‌المال به‌طور عادلانه براساس انصاف ميان همه نژادهاى مختلف. آن حضرت خود در عمل همواره در صراط عدل استوار بود و هميشه به كارگزاران خود سفارش مى‌كرد كه همه انسان‌ها (مسلمانان و غيرمسلمانان) بايد عادلانه در حوزه ولايت شما به حقّ خود برسند.[2] امام على عليه السلام هم‌چنين مى‌فرمود:

العدل افضل من الشجاعة لأنّ النّاس لواستعملوا العدل عموماً فى جميعهم لأستغنوا؛[3]

عدالت از شجاعت برتر است؛ زيرا اگر مردم همواره در همه جهات براساس عدل عمل كنند جامعه‌اى سرافراز و بى‌نياز خواهند داشت.

امام على عليه السلام ملاك اصلى كردارها را عدل مى‌دانست‌[4] او مى‌فرمود: «العدل نظام الأمرة؛[5] اساس زمامدارى عدالت است». او خاطر نشان مى‌كرد كه: «العدل الحياة»؛[6] عدل، حيات است».

و نيز مى‌فرمود: «والعدل قوام الرعيّة و كمال الولاة؛[7] عدل مايه ثبات جامعه و كمال زمامداران است».

طبق رهنمود امام صادق عليه السلام عدالت يكى از سه مسأله‌اى است كه همگان بدان نيازمندند:

ثلاثة اشياء يحتاج الناس طرّا اليها: الأمن و العدل و الخصب؛[8]

همه مردم به سه چيز احتياج دارند: امنيت، عدالت و رفاه.

نتايجى چند پيرامون ديدگاه اسلام درباره عدالت عبارتند از:

1. هر فرد با توجّه به اهمّيّتى كه اسلام براى عدالت قائل است، آن را معيار كسب مسئوليت‌هاى اجتماعى (امامت جمعه و جماعت، رهبرى جمعيّت سياسى و اجتماعى، رياست جمهورى، امور قضايى، قوّه مقنّنه و ...) مى‌داند و آن را از طرق مختلف، در خود مى‌آفريند.

2. مردم با توجّه به وجود عدالت، درباره امور جارى كشور دلهره‌اى نخواهند داشت؛

[1]. حكيمى، محمدرضا، الحياة، ج 2، ص 435.

[2]. نهج‌البلاغه، نامه 52( عهدنامه مالك اشتر).

[3]. ابن‌ابى‌الحديد، شرح نهج‌البلاغه، ج 20، ص 333.

[4]. ناسخ التواريخ، ج 5، ص 291.

[5]. غررالحكم، آمدى.

[6]. ناسخ التواريخ، ج 5، ص 320.

[7]. همان.

[8]. بحارالانوار، ج 78، ص 234.