2. دوران صفويّه‌

در دوران صفويّه با قدم نهادن عالمان بزرگ به دربار، كارهاى بزرگى به سود دين و ترويج حقايق اسلامى، انجام شد. شيخ بهايى، اعجوبه فقه، حكمت، رياضيات و عرفان، منصب شيخ‌الاسلامى شاه عبّاس را مى‌پذيرد تا مردم را طبق نگرش امامان معصوم عليهم السلام تربيت كند و مجرى تعاليم فقه جعفرى باشد. ديدگاه‌هاى فقهى او در كتاب‌ جامع عباسى‌ جلوه‌گر است.

شيعه در عرصه سياسى- اجتماعى در دوران صفويّه بار ديگر درخشيد. اين‌بار گرچه شيعه تصوّف، قدرت را به‌دست گرفت ولى شيعه اماميّه نيز فرصت را غنيمت شمرد و به دربار نزديك شد و رفته رفته تعاليم تشيّع اماميه را رواج داد.

علامه شهيد مطهرى مى‌نويسد:

فقهاى جبل عامل نقش مهمّى در خطمشى ايران صفويّه داشته‌اند. چنانكه مى‌دانيم صفويّه درويش بودند. راهى كه ابتدا آنها براساس سنّت خاص درويشى خود طى مى‌كردند، اگر با روش‌