دارد، عبارت است از:

الف. تحكيم اخوّت و بسط وحدت (وحدت داخلى، خارجى، بين‌الملل اسلامى و بين‌الملل مستضعفان).

ب. حفظ وحدت و عينيّت بخشيدن به همزيستى مسالمت بيشتر به اين دليل داراى اهمّيّت است كه همگان بدون دغدغه خاطر، نداى حق را بشنوند و آزادانه حقايق را ارزيابى كنند و به نداى حقّ پاسخ مثبت دهند.[1]

ج. برقرارى روابط سالم با ملّت‌هاى ديگر نبايد اصول حياتى جامعه اسلامى را تحت‌الشعاع خود قرار دهد و از اهمّيّت آن بكاهد؛ يعنى حفظ روابط با ملّت‌هاى ديگر و آزادى در رفت و آمدها (توريسم) و نيز روابط اقتصادى بايد به گونه‌اى باشد كه:

اولًا: تهاجم فرهنگى را دامن نزند.

ثانياً: اسرار نظام اسلامى را در اختيار بيگانگان قرار ندهد.

ثالثاً: منافاتى با استقلال همه جانبه كشور نداشته باشد.

رابعاً: باعث بسط فرهنگ اسلامى و ابلاغ رسالت الهى گردد.

پرسش‌

1. معناى وحدت چيست.

2. وحدت اسلامى كدام است.

3. چرا حضرت امام به مسأله وحدت توجّه تامّ داشت؟

4. هدف اساسى از همزيستى مسالمت‌آميز چيست.

5. وحدت در ديدگاه حضرت امام چندگونه است.

6. «منشور وحدت» لقب كدام آيه است.

[1]. الّذين يستمعون القول و يتّبعون احسنه اولئك الّذين هداهم اللّه و اولئك هم اولواالالباب.( زمر/ 18)