احرام يا پس از دخول حرم نيز كافى باشد گرچه خلاف احتياط است، خصوص پيش از احرام كه هنوز واجبى از حج انجام نداده ولى پس از دخول حرام كه طبعاً محرمت برحسب روايات كافى است.

استطاعت بدنى‌

اين استطاعت براى پيمودن راه «حج‌البيت» و انجام مناسك «حج‌البيت» است، كه از نظر صحت بدنى توانائى هر دو را داشته باشد، پس اگر جورى بيمار است كه پيمودن اين راه گرچه با آسان‌ترين وسائل برايش ناشدنى يا دشوار است، يا راهش ممكن ولى در خود اعمال حج عاجز است، در هر دو صورت مستطيع نيست.

زيرا «من استطاع اليه» نه تنها استطاعت خود حج را، بلكه استطاعت راه حج را نيز شامل است و اينجا مسائلى است.

مسأله 1- اگر با وجود ناتوانى راهى، به سختى خود را به كشور حج رساند، چنانچه خود اعمال را مى‌تواند انجام دهد، فعلًا مستطيع و واجب الحج است گرچه پيش از آمدن به علت عدم استطاعت راهى واجب الحج نبوده است، زيرا استطاعت راهى مقدمه‌اى بيش براى خود اعمال نيست، و اكنون «من استطاع اليه» در حالى كه او در كشور حج است او را شامل است.

مسأله 2- اگر توانائى راهى را دارد ولى از انجام خود حج ناتوان است، بدين معنى كه خود نتواند در عرفات و مشعر وقوف كند، و نه حتى با وسائل و كمك طواف و سعى انجام دهد، به اندازه‌اى بيمار يا بى‌هوش است كه به هيچ وسيله‌اى ممكن نيست اركان و واجبات اصلى را انجام دهد، چنان شخصى واجب الحج نيسع، ولى اگر بتواند گرچه با كمك و وسيله- اين چهار ركن را انجام دهد البته با احرام واجب الحج است، گرچه بعضى از ديگر از واجبات حج مانند