اخبار كافى است، گرچه كمتر از ميسور است، زيرا گروهى از اخبار گوسفند را به عنوان «هدى» ميسور معرفى كرده، كه ظاهراً امكان عرفى اكثريت مردم را مناط اين حكم گرفته است، بنابراين اگر هم هدى ميسور بيش از يك گوسفند باشد ظاهراً همان يك گوسفند از نظر اداء وظيفه قربانى حج كافى است، گرچه جاى احتياط خيلى شديد است كه كمتر از ميسور ندهد، و به يك گوسفند يا قيمتش اكتفا نكند.

مسأله 12- ده روز روزه براى كسى كه قادر بر قربانى و قيمتش به آسانى نيست در صورتى واجب است كه معذور نباشد، و اگر توانست طبق نص آيه «ثَلاثَهِ أَيَّامٍ فِى الْحَجِّ وَ سَبْعَهٍ إِذا رَجَعْتُمْ‌» سه روش را در حج و هفت روزش را چون به وطنش برگشت بگيرد، و ظاهراً سه روز حجش دست كم هفتم تا نهم ذيحجه است، زيرا روزه دهم تا دوازدهم حرام است، از سيزدهم به بعد هم كه نوعاً از حج خارج است، بنابراين قدر متقين سه روز روزه از هفتم تا نهم خواهد بود، و اگر نشد هشتم و نهم، و سوّمى را پس از دوازدهم، و اگر اين هم نشد پيش از هفتم تا اوّل ذيحجه، و احاديث صحيحه هم بر اين ترتيب دلالت دارد، و روى هم رفته «فِى الْحَجِ‌» حال حج است كه از آغاز احرام تا روز سيزدهم باشد، و درآخر تا آخر ذيحجه چنان‌كه در بعضى اخبار وارد است اقتضا كند.

مسأله 13- آيه «فَمَنْ لَمْ يَجِدْ» نداشتن از روز دهم تا آخر ذيحجه را شامل است، بنابراين انتقال به روزه، به هر يك از سه ترتيبش، در صورتى است كه بداند در آن مدت پول قربانى را ندارد و به آسانى هم نمى‌تواند تهيه كند يا اگر تهيه كرد نمى‌تواند بعداً بپردازد، چنان‌كه در احاديث صحيحه وارد است.

مسأله 14- هفت روز بعدى را واجب است پس از برگشت از كشور حج بگيرد، و در هر دوى سه روز و هفت روز پياپى بودن شرط است مگر آنجا كه به‌