اگر از پيش مى‌دانسته و در حالت طواف يادش رفته ظاهراً باطل است، و تمامى احكام نماز از اين لحاظ نيز از طواف جارى است. و نجاساتى هم كه در نماز بخشوده شده در حال طواف نيز بخشوده است، مانند خون كمتر از درهم و ... چه آنكه بر حسب حديث مشهور «الطواف باليت صلاه»: «طواف خانه نمازست».

بنابراين جز در مواردى كه طواف و نماز با هم اختلاف قطعى دارند حكمشان همه جا يكسان خواهد بود. و اكنون مسائلى چند:

مسأله 1- اگر در حال طواف نجاستى بر لباس يا بدنش رسيد، يا ديد، و قبلًا نمى‌دانسته، واجب است به طورى كه پيوستگى، موالاتِ طواف بر هم نخورد تطهيرش كند يا عوض نمايد، و اگر از نصف گذشته مراعات موالات هم شرط نيست، و در هر دو صورت بقيه را تكميل كند و درست است.

مسأله 2- اگر نجاست فراموش شده را در ضمن طواف يادش آمد، احتياطاً پس از تطهير يا تبديل طواف را تكميل كرده و مجدداً طوافى ديگر انجام دهد، خصوص اگر موالات به هم خورده و به نصف هم نرسيده باشد.

مسأله 3- اگر لباس يا بدنش ناپاپ است و آب هم در دسترسش نيست و يا از استعمالش معذور است واجب اتس صبر كند تا به كلى مأيوس شود، حق اگر از اوّل نيز مأيوس است آنقدر صبر كند تا وقت تنگ شود و به جز طواف با همين حال يا برگشتن به وطنش بدون طواف چاره‌اى نباشد، اينجا طواف به همان حال صحيح است، و چنانچه پس از طواف عذرش برطرف شد و توانست با تطهير لباس يا بدنش طواف را تجديد كند واجب است تجديدش كند.

مسأله 4- تمام چيزهائى كه پوشيدنش يا همراه بودنش در نماز ممنوع است در طواف نيز ممنوع است و به طور كلى همان‌گونه كه گذشت «طواف همچون‌