ايرانى در راه‌اندازى استانداردهاى سطح بالا در سايت‌هاى هسته‌اى، غرب را سخت نگران ساخته است. بى‌ترديد آنها نمى‌توانند برتابند كه كشورى در اوج تحريم‌هاى اقتصادى به حول و قوه الهى بتواند به اين توانمندى دست يابد.

بديهى است كه اين توانمندى بومى مى‌بايد به هر ترتيب ممكن حفظ گردد؛ چراكه جهان در آينده با بحران انرژى روبه‌رو خواهد شد و احتمال خارج شدن سوخت‌هاى فسيلى امروزى از چرخه مصرف انرژى و صنعت نيز روزبه‌روز بيشتر مى‌شود.[1] جمهورى اسلامى ايران به‌عنوان كشورى كه برنامه سند چشم‌انداز 1404 را طراحى نموده، ناگزير بايد از نيازهاى بى‌رويه خود به انرژى نفت و گاز بكاهد و از جايگزين‌هايى مانند انرژى صلح‌آميز هسته‌اى استفاده كند. به‌نظر مى‌رسد اين مسئله نيز از چالش‌هاى عمده بين نظام جمهورى اسلامى و غرب خواهد بود. ازاين‌رو، انتظار اين است كه مسئولان نظام جمهورى اسلامى با تصميم‌گيرى خردمندانه در جهت منافع ملى، انرژى هسته‌اى را با درايت و هوشمندى مديريت كنند.

3. جهانى‌سازى‌

تأمل در مفهوم جهانى شدن، بيش از هر چيز نقش بازيگران را در فرايندهاى پيش‌رو آشكار مى‌سازد؛ به‌گونه‌اى‌كه سهم‌بندى در فرايند جهانى شدن، ارتباط مستقيمى با توانايى و مهارت و دوام بازيگرى دارد. جمهورى اسلامى ايران بازيگرى با توانايى‌هاى خاصى است كه مى‌تواند با اتكا به هويت انقلابى و اسلامى خود در هر يك از عرصه‌هاى سياسى، اقتصادى و فرهنگى، به فراخور اقتضائات هر دوره به ايفاى نقش پردازد. امروزه حفظ امنيت با توجه به توسعه قلمرو آن نيازمند انعطاف‌پذيرى و آينده‌نگرى در ارزيابى رفتارهايى است كه خواسته و ناخواسته پيامد امنيتى دارند. ازاين‌رو بايد سعى شود در آشفتگى‌هاى ناشى از جهانى شدن، برنامه‌هايى دقيق و عملياتى براى برقرارى تعاملاتى سازنده با محيط پيرامون تدوين گردد تا با عينيت يافتن آنها، توانمندى‌هاى نظام جمهورى اسلامى در عرصه‌هاى مختلف سياسى-

[1]. بنگريد به: عباسى اشلقى،« ايران هسته‌اى و امنيت بين‌الملل»، پژوهشنامه امنيت بين‌الملل و تروريسم، ش 1، ص 72- 62.