اما اعمال صالح و نيكوى اهل كتاب كه معتقد به خداوندند مورد مقبول
درگاه الهى مىتواند باشد به شرط اينه آفت تحريف و شرك در انديشه آنان راه نيافته
باشد، و دراينصورت مىتوانند به بهشت نيز داخل گردند.
افرادى كه به خدا و آخرت ايمان دارند و اعمالى با انگيزه تقرب به خدا
انجام مىدهند و در كار خود خود خلوص نيت دارند، عمل آنها مقبول درگاه الهى است و
استحقاق پاداش و بهشت مىيابند اعم از آنكه مسلمان باشند يا غيرمسلمان[2].
البته پيش از شهيد مطهرى حكما و عرفاى بزرگى مانند بوعلى سينا و صدر
المتألهين قائل به نجات اكثريت مردم و نيل آنان به سعادت در قيامت بودند[3].
به ديگر سخن ما نبايد مردم را در دو دايره «مسلمان» و «كافر» جمع
كنيم؛ بل بايد دايره سومى نيز ترسيم كنيم كه انسانهايى با عنوان «قاصران»،
«جاهلان» و «مرجوّ عند اللّه» در آن قرار مىگيرند كه اعضاء آن به مراتب بيشتر از
اعضاى دو دايره پيشين است[4].
[3] - ر. ك: بو على سينا، اشارات با شرح خواجه طوسى و
حاشيه فخر رازى، كتابخانه آيت اللّه مرعشى قم، ج 2، ص 83، نمط هفتم/ صدر
المتألهين، الحكمة المتعاليه، ج 9، ص 351، انتشارات مصطفوى قم.
[4] - ر. ك: نگارنده، مقاله« كافر مسلمان و مسلمان
كافر»، فصلنامه كتاب نقد، شماره 4. و نيز ر. ك: عدل الهى، ص 320 به بعد.
نام کتاب : حكومت دينى از منظر استاد شهيد مطهري نویسنده : قدردان قراملكى، محمد حسن جلد : 1 صفحه : 168