حاصل اين‌كه براى رهايى از اشكال فوق، لازم نيست كه ما ملتزم به «صراطهاى مستقيم» و حقانيت اديان متكثر گرديم. بلكه، كافى است به آيات الهى و احاديث معصومين خودمان عنايت داشته باشيم كه چگونه اين سرچشمه‌هاى زلال معرفت دينى اشكال مذكور را با پذيرفتن وحدت «صراط مستقيم» چهارده قرن پيش حل نمودند.

[1] - سروده‌ى آقاى محمدرضا قمشه‌اى، نقل از عدل الهى، ص 330.