مادر حضرت موسى را كه مورد عنايت خاص خداوند است ارج مى‌نهد،[1] كمال جويى و ارتقاى معنوى و همدوشى زنان و مردان را در كسب ارزشهاى الهى به زيبايى تمام اين گونه بيان مى‌دارد:

مردان و زنان مسلمان، و مردان و زنان با ايمان، و مردان و زنان عبادت پيشه، و مردان و زنان راستگو، و مردان و زنان شكيبا، و مردان و زنان فروتن، و مردان و زنان صدقه دهنده، و مردان و زنان روزه‌دار، و مردان و زنان پاكدامن، و مردان و زنانى كه خدا را فراوان ياد مى‌كنند، خدا براى [همه‌] آنان آمرزش و پاداشى بزرگ فراهم ساخته است.[2]

قرآن با نفى امتياز جنسيّت، بهره‌مندى از زندگى پاكيزه و پاداش اخروى شايسته را تنها در پرتو ايمان و عمل صالح، عملى مى‌داند[3] و منازل پاكيزه در بهشت جاودان و خشنودى خداوند را به مردان و زنان با ايمان وعده مى‌دهد.[4]

2. ارزش‌گذارى بر پايه ملاكهاى حقيقى و قرب ربوبى‌

اين ملاكها را كه جنسيّت در آنها كمترين نقشى را ايفا نمى‌كند مى‌توان به صورت زير فهرست نمود:

يك. دانش و آگاهى: خداوند [رتبه‌] كسانى از شما را كه گرويده و كسانى را كه دانشمندند [برحسب‌] درجات بلند گرداند.[5]

دو. تقوا و خدا پروايى: ما شما را از مرد و زنى آفريديم و شما را ملّت ملّت و قبيله قبيله گردانيديم، تا يكديگر را بازشناسيد. در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا، پرهيزكارترين‌

[1]. قصص( 28): 7.

[2]. احزاب( 33): 35.

[3]. توبه( 9): 72 و نيز حديد( 57): 12.

[4]. نحل( 16): 97.

[5]. يَرْفَعْ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ؛ زمر( 39): 9: قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَايَعْلَمُونَ ... مجادله( 58): 11.