بيهوده است كه تصور كنيم نقش‌هاى پيچيده خانگى و اجتماعى زنان را ادارات و مؤسسات مى‌توانند انجام دهند. زن، نقش محورى در جامعه انسانى دارد. تمام كارهاى ديگرى كه در جامعه صورت مى‌گيرد از جمله تجارت، سياست و سرگرمى و خدمات، نتيجه و محصول كيفيت خانواده است. جايگاه مركزى زن در خانه به موازات جايگاه مركزى او در كلّ جامعه متمدن قرار گرفته. در هر دو مورد، اين جايگاه مهم زن از نقش ضرورى او در زاد و ولد و برقرارى اساسى‌ترين پيوند انسانى يعنى پيوند بين مادر و فرزند نشأت مى‌گيرد. وقتى اين پيوند در بين جماعتى از بين مى‌رود، كل گروه دچار آشفتگى غيراخلاقى مى‌شود. بيشتر خصوصيات فردى و انسانى از عشق مادر به فرزندانش نشأت مى‌گيرد.

دغدغه‌هاى ديگرى كه از عشق مادرانه سرچشمه مى‌گيرند، عبارتند از: تمايل به داشتن حمايت و مراقبت مردان، آرزوى داشتن يك زندگى اجتماعى با ثبات و اشتياق به داشتن آينده بلندمدت بهتر. موفقيت يا شكست جامعه متمدن به اين بستگى دارد كه زنان تا چه اندازه بتوانند اين ارزش‌ها را به مردان منتقل كنند.

آنچه در مورد اخلاق فردى صادق است در مورد نيازهاى عملى يك ملت هم درست است. نقش مادرى بسيار مهم است. نمى‌توان مراقبت از كودك را بردوش «جامعه» انداخت. اگر كودكان از توجه دقيق مادران و راهنمايى‌ها و تربيت پدران بهره‌مند نشوند، ممكن است به انسانهاى عاطل و باطل و بى‌فرهنگى تبديل شوند كه به جاى خدمت به جامعه سربار جامعه‌