فراروى زنان قرار داد و درآمد متوسط آنها در هر ساعت به اوج خود رسيد.

به طور اجمال، نظريه «اقتصاد خانگى جديد» نشان مى‌دهد آمريكا به عرصه اجتماعى- اقتصادى جديدى وارد شده كه در آن افزايش سرانه درآمد ناخالص ملّى به سركوب بارورى مى‌انجامد. در عمل هرچه زنان و مردان از نظر فرصتهاى شغلى و ميزان درآمد به تساوى بيشترى مى‌رسند و هرچه توسعه اقتصادى سريع‌تر صورت مى‌گيرد، ميزان بارورى حاصل از ازدواج بيشتر كاهش مى‌يابد.

جالب اينكه برخى كارشناسان حوزه اقتصاد خرد[1] به اين حقيقت پى‌برده‌اند كه نقش «خانه‌دارى» صرفاً يك مدل زندگى خودسرانه نبوده كه توسط مردسالارانِ قائل به تبعيض جنسى بر جمعيتى نادان و منفعل تحميل شده باشد، يعنى همان باورى كه خرد متعارف‌[2] بر ما تحميل مى‌كند. بلكه زن خانه‌دار به طور جدى مى‌تواند نقش محورى را در جامعه صنعتى ايفا كند و بازيگر اصلى آن باشد. او مى‌تواند نقش مهمّى در آشتى دادن بين اقتصاد مدرن و خانواده داشته باشد بى‌آنكه جامعه دچار مشكل شود؛ به اين معنا كه امكان توليدمثل انسانها را در نظامى با رشد اقتصادى با ثبات فراهم كند. اگر اكثريت زنان آمريكايى نقش خانه‌دارى خود را در تربيت فرزندانشان ايفا كنند، مردم آمريكا هم رشد اقتصادى خواهند داشت و هم صاحب فرزند خواهند شد.

[1] -micro -economists .

[2] -conventional wisdom ..