نام کتاب : چه كسى گهواره را تكان خواهدداد نویسنده : جمعى از نويسندگان جلد : 1 صفحه : 126
نقصى در مغز»، در واقع امرى نادر بوده و
آنچه شايع است تشخيصهاى اشتباه است.
فرايند تفكر در بچهها
آمريكايىهايى كه مىخواهند بچههايى فكور داشته باشند، بايد به
فرآيند تفكر در بچهها اهميت دهند. پياژه خاطر نشان كرده: انسان تصميماتى كه شامل
تركيبى از چند ايده هستند را پيش از «11 تا 12 سالگى نمىتواند به خوبى بگيرد.»
هانس فرث[1]
مىافزايد: «چه بچه به مدرسه برود چه نرود، مفاهيم كلى مربوط به هوش، بهطور طبيعى
رشد مىكنند.»[2]
سطوح مختلف رشد و تكامل كودك- رشد حواس، شناخت، مغز، اجتماعى شدن و
...- تقريباً بين سنين 8 تا 12 سالگى، گرد هم آمده يا با هم تركيب مىشوند. ما اين
راIML
يا «سطح رشد يافتگى تركيبى»[3] مىناميم-
يعنى زمان تقريبى كه هر بچه آمادگى لازم براى آموزش رسمى و ساختارمند را پيدا كرده
است.
ممكن است يك بچه- حتى در دوقلوها- در زمينه بينايى رشد سريعترى داشته
باشد و خواهر يا برادرش در تشخيص شنيدارى. اما اغلب بچهها در سن 10 تا 12 سالگى
در جوانب مختلف رشد به ثبات مىرسند و در اين