- حتى آنان كه به دين سابق خويش وفادار مانده‌اند- با تفاهم، همكارى، برادرى و برابرى كامل زندگى كنند»[1].[2]

6. خاتميت‌

اسلام دين خاتم است و اين خاتميت، اركان و لوازمى دارد؛ از جمله:

6- 1. نسخ شرايع پيشين؛ هر پيامبرى كه شريعتى به ارمغان آوَرْد، شريعت پيشين را نسخ كرد و اسلام- به عنوان آخرين شريعت و برنامه كامل سعادت بشر از سوى خداوند- ناسخ همه شريعت‌هاى پيشين است.

6- 2. نسخ ناپذيرى؛ دين و شريعت اسلامى به لحاظ خاتم بودنش، از پايايى و ماندگارى برخوردار است. اين دين هرگز نسخ نخواهد شد و شريعت ديگرى جايگزين آن نمى‌شود.

6- 3. همگانى بودن؛ لازمه ناسخ بودن و پويايى اسلام، آن است كه اين دين، بديل‌ناپذير، همگانى و يگانه پرچمدار دعوت به سوى توحيد و وحدت بخش همه آدميان تحت لواى توحيد و يگانه شريعت و قانون سعادت‌آفرينِ خداوند باشد. ويژگى‌هاى ديگرى نيز در باب جاذبه‌هاى اسلام و امتيازات معارف آن وجود دارد كه به جهت اختصار از ذكر آنها خوددارى مى‌شود.

[1] - مارسل بوازار، اسلام و حقوق بشر، ترجمه: دكتر محسن مؤيدى، ص 106، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1358

[2] - جهت آگاهى بيشتر در اين زمينه بنگريد: حميد رضا شاكرين، صلح و جنگ در اسلام، 1 و 2.( مق) ماهنامه معارف، ش 56 و 57