يادآور زمانى را كه كافران (درباره‌ات) با حيله و نيرنگ مى‌خواستند تو را به بند كشند يا بكشند و يا [از مكه‌] اخراجت كنند. آنان نيرنگ و چاره‌انديشى مى‌كنند، خداوند هم چاره‌انديشى و تدبير مى‌كند و خداوند بهترين تدبيركنندگان است.

دشمنان اسلام از هيچ كوششى در راه نابودى مسلمانان، فروگذارى نمى‌كنند. آنان با انواع روش‌ها در صدد نابودى دين حق هستند. در اين ميان مبارزه با رهبرى مسلمين در سرلوحه اهداف آنان قرار دارد؛ چون مى‌دانند كه سنگرهاى دفاعى اسلام از رهبرى او الهام مى‌پذيرد. در صدر اسلام پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله را ساحر و كاذب مى‌ناميدند[1] و مى‌گفتند اين چه پيامبرى است كه با مردم معاشرت دارد و با آنان غذا مى‌خورد؟! و يا موقعيت او را مورد ترديد قرار مى‌دادند كه آيا واقعاً او از طرف خداوند فرستاده شده است؟

و يا اظهار مى‌كردند كه دين شما را تغيير داده و در زمين فساد مى‌كند! گاهى عنوان مى‌كردند كه او ديوانه است و شاعرى است كه افسونگرى مى‌كند و گاه مى‌گفتند او شخص گمراه و بدقدمى است كه عامل زيانكارى جامعه است.[2]

مقابله نظامى‌

«لا يَزالُونَ يُقاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطاعُوا»[3]؛

و آنان پيوسته با شما مى‌جنگند تا- اگر بتوانند- شما را از دينتان برگردانند.

تعريف مفاهيم‌

[1] - سوره ص، آيه 4

[2] - ترجمه الميزان، ج 14، ص 354

[3] - سوره بقره، آيه 217