جنگ نرم‌

اصطلاح جنگ نرم‌Soft Warfare كه در مقابل جنگ سخت‌Hard Warfare مورد استفاده واقع مى‌شود يكى از مفاهيم متداول در مكاتبات و مذاكرات استراتژيست‌ها، نظريه‌پردازان و كارشناسان علوم اجتماعى- سياسى است. اما با وجود آنكه از اين واژه در سطح گسترده و مقياس وسيعى بهره‌بردارى مى‌شود، اتفاق نظرى پيرامون آن وجود ندارد؛ تا حدى كه تلقى افراد، گروه‌ها و دولت‌هاى مختلف از مفهوم جنگ روانى بسيار متفاوت است.

ارتش آمريكا در مارس 1955 در آيين‌نامه رزمى خود تعريف ويژه‌اى از جنگ نرم در عرصه بين‌المللى ارائه كرد. جنگ نرم در آيين‌نامه ياد شده اين گونه تعريف شده است: استفاده دقيق و طراحى شده از تبليغات و ديگر اعمالى است كه منظور اصلى آن تأثيرگذارى بر عقايد، احساسات، تمايلات و رفتار دشمن، (گروه بى طرف و يا گروه دوست) است به نحوى كه پشتيبانى براى برآوردن مقاصد و اهداف ملى باشد.

به اعتقاد ويليام داوتى جنگ نرم عبارت است از مجموع اقداماتى كه از طرف يك كشور به منظور اثر گذارى و نفوذ بر عقايد و رفتار دولت‌ها و ملت‌هاى ديگر در جهت مطلوب و با ابزارهايى غير از ابزار نظامى سياسى و اقتصادى انجام مى‌شود. اما به طور كلى مى‌توان گفت جنگ نرم عبارت است از طراحى و بهره‌گيرى هدفمند از تبليغات و ساير اقدامات كه هدف اصلى طراحان آن تأثيرگذارى و نفوذ در باورها، اعتقادات، عواطف و احساسات، تمايلات و رفتار ملت‌ها و دولت‌هاى متخاصم، بى‌طرف و هم‌پيمان به منظور دستيابى به اهداف ايدئولوژيك و ملى مى‌باشد.

عمليات روانى داراى دو بعد مى‌باشد: