برتراند راسل‌[1] (1917- 1858 م)

شخصيت راسل‌

راسل با اينكه يك فيلسوف ماترياليست است و با اينكه متاسفانه يك خصلت روحى دارد كه شأن يك فيلسوف دانشمند نيست، يعنى وقار يك دانشمند و فيلسوف در او نيست (در نوشته‌هايش با هر كس كه طرف مى‌شود حرف‌هايش را با طنز و مسخرگى و دلقك بازى بيان مى‌كند). ولى شك نداريم كه مرد دانشمند و رياضى‌دانى است. مردى است كه در منطق جديد و منطق رياضى شأن فوق‌العاده‌اى دارد يكى از فيلسوفان بزرگ دنيا است و چون يك فيلسوف ماترياليستى كه وابسته به يك حزب يا سياست باشد نيست كه افكارش جنبه ديكته شدن داشته باشد و مجبور باشد مطابق مصالح حزبى و سياسى و مصالح آن كشورى كه وابسته به آن است به صورت قالبى، دستورى و تلقينى حرف بزند تا حدزيادى مرد آزاد فكرى است و گاهى نظرياتى برخلاف خودش مى‌گويد.[2]

شناخت منطقى و حسى‌

فيلسوفان در اين معما گير كرده‌اند كه رابطه شناخت منطقى با شناخت سطحى و احساسى، و به عبارت ديگر رابطه عقل و حس چگونه رابطه‌اى است كه شناخت، تعالى پيدا مى‌كند درحالى كه تغيير ماهيت نمى‌دهد، و ماهيت گسترش نيز پيدا كرده است.

[1]1 .Russell Bertrand .

[2] - مجموعه آثار، ج 13، ص 373.