نظريه هانرى برگسون (1859- 1941 م) دانشمند عارف مشرب فرانسوى را
نمىتوان از نظر دور داشت. وى نيز به يك نوع فلسفه جزمى مقرون به عرفانى معتقد است
و همان عقيده را كه دكارت و ديگران درباره حس داشتند و مىگفتند (حواس وسيله كشف
نيست بلكه فقط وسيله ارتباط عملى پيدا كردن با عالم خارج است) برگسون درباره عقل و
حس مىگويد:
(حس و عقل هيچ يك وسيله كشف حقيقت نيستند، فقط داراى ارزش عملى و
وسيله ارتباط عملى با خارجند، وسيله كشف حقيقت يك قوه ديگرى است كه مى توان آن را
قوه (درون بينى) يا (شهود باطنى) خواند و هم آنكه او را عالىترين مراتب عقل
ناميد. برگسون مىگويد:
(انسان با يك نوع تفكر در (خود) و شهود درونى (نفس) به حقيقت مطلق
راه مى يابد و به وسيله اولى كه عهدهدار تبيين حقايق مطلقه است تنها از اين راه
مىتوان رسيد.
برگسون و افراد ديگرى كه شناخت را تنها از راه دل ميسر مىدانند، آن
را به يك معنا يك مرحلهاى مىدانند.[2]
حافظه و ذاكره
برگسون دانشمند بزرگ قرن بيستم به نقل مرحوم فروغى- در مورد حافظه و
ذاكره-